Żywienie dojelitowe pozwala dostarczyć pokarmy chorym, którzy nie są w stanie przyjmować ich w tradycyjnej formie. Jest najczęściej stosowane u pacjentów z nowotworami gardła lub oparzeniami, bo lekarze są w stanie pominąć w ten sposób wyłączone narządy. Jest również ratunkiem dla pacjentów z dysfunkcjami gastrycznymi. Choć jest to metoda ratująca życie, jej wykorzystywanie wiąże się z ryzykiem pojawienia się pewnych skutków ubocznych. Jak się przed nimi ustrzec? Jak powinno wyglądać żywienie dojelitowe?
Jakie preparaty podawać przy żywieniu dojelitowym?
Dla powodzenia żywienia dojelitowego najważniejszy jest odpowiedni dobór środków. Musi dokonać go medyk – trzeba przy tym wziąć pod uwagę zapotrzebowanie energetyczne pacjenta oraz rodzaj jego schorzenia. W poszczególnych sytuacjach możliwe jest też podawanie rozdrobnionych pokarmów ugotowanych w kuchni – ich skład musi rzecz jasna być przeanalizowany przez doświadczonego eksperta. Mniej więcej 1500 ml opisywanego produktu powinno pokryć dobowe zapotrzebowanie kaloryczne pacjenta.
Przeciwwskazania do żywienia dojelitowego
Żywienie dojelitowe nie może być metodą dla pacjentów ze schorzeniami systemu trawiennego – na przykład z rozwolnieniem lub niedrożnością jelit. Żywienie dojelitowe nie będzie również dobrym pomysłem w przypadku pacjentów ze wstrząsem. Lekarze muszą ponadto pamiętać, że potrafi być ono dla pacjenta sporym obciążeniem natury psychologicznej – trzeba więc uszanować jego wybór o rezygnacji z opisywanego żywienia.
Recomed